اینکه آیا می‌توان یک سیارک را در آسمان دید یا خیر به عوامل مختلفی بستگی دارد، مانند فاصله آن از زمین، اندازه‌اش، آلبدو و روشنایی پس زمینه آسمان. به طور کلی، هر چه یک سیارک نزدیک‌تر، بزرگ‌تر و درخشان‌تر باشد، احتمال اینکه با چشم غیرمسلح یا با تلسکوپ قابل مشاهده باشد بیشتر است.

در مورد سیارک‌های تروجان، به طور تقریبی قطر آن‌ها بین ۱۲ تا ۱۱۸ کیلومتر و آلبدوی آن‌ها از ۰/۰۵ تا ۰/۱۵ است. بنابراین، اگر تعداد زیادی از این سیارک‌ها در نقاط L۴ و L۵ زمین وجود داشتند، زمانی که در نزدیک‌ترین و درخشان‌ترین موقعیت خود در مدار بودند می‌شد برخی از آن‌ها را در آسمان شب با چشم غیر مسلح یا یک تلسکوپ کوچک رصد کرد. با این حال، آنها خیلی مشخص نخواهند بود، زیرا در ناحیه وسیعی از آسمان پخش و در نتیجه کم نور و پراکنده می‌شدند.

حالا تصور کنید در منظومه‌ی جدیدی که زندگی می‌کنیم و در آن سیارک‌های تروجان به مدار زمین منتقل شده‌اند، می‌خواهیم برای یک شب رصدی با یک تلسکوپ آماتوری کوچک برنامه ریزی کنیم. الان ابتدای شهریور‌ماه است.