چه اتفاقی افتاد؟

اگر آزمایش را تا انتها انجام داده باشید، حتماً مشاهده کرده‌اید که هرچه توپ بزرگ‌تر باشد یا از فاصله‌ی بیشتری بیفتد و در نتیجه سریع‌تر حرکت کند، دهانه حفره بزرگ‌تر خواهد بود.

این به آن دلیل است که توپ‌های بزرگ‌تر و سریع‌تر  نسبت به توپ‌های کوچک‌تر و آهسته‌تر انرژی جنبشی بیشتری دارند. هنگامی که توپ به سطح برخورد می‌کند، این انرژی به آرد و پودر کاکائو منتقل می‌شود و باعث می‌شود که آن‌ها به سمت بیرون پرواز کنند و یک دهانه (و کلی ریخت و پاش!) درست شود. همچنین برخوردها باعث ایجاد “غباری از آرد” شده و مقداری از آن را به سطح  دور محل برخورد می‌رسانند.

علاوه بر این اگر توپ را مستقیماً به پایین بیاندازید، الگوی اطراف دهانه احتمالاً متقارن بوده است در حالی‌که برخوردهای زاویه دار منجر به تشکیل الگوهای نامتقارن می‌شود. زیرا آرد و پودر کاکائوی بیشتری در یک جهت نسبت به جهات دیگر پرتاب می‌شود.